‌

تاریخ بشر سرشار از دل نگرانی هایست که در قبال تخطی در تجاوز علیه اداب و رسوم‌ و هنجارهای جامعه ابراز شده است و بی گمان تا انسان برروی زمین است ازجرم وب دنبال آن کیفر جدا نخواهد ماند. درحقوق جزای قدیم تنها عامل برای تعیین میزان شناعت و زشتی عمل مرتکب نوع صدمه ای است که از آن عمل حاصل میشد بدون آن که به وجود یا فقدان قصد و نیت مرتکب در ایجاد آن نتیجه توجهی مبذول شود بدین ترتیب تفاوتی بین قتل عمدی و غیرعمدی نبود لکن فقه اسلامی ازهمان آغاز بین انواع مختلف قتل و سایر صدمات

 جسمانی با توجه به نیت مرتکب در ایجاد آن تفاوت قایل شدند قانون مجازات اسلامی جدید به تبعیت از نظر فقیهان قتل و سایر صدمات جسمانی را بر اساس عنصر روانی مرتکب در ماده ۲۸۹ به سه نوع عمدی و شبه عمدی و خطای محض تقسیم کرده مقنن احکام و مقررات کلی قتل شبه عمد را در طی سه بند در ماده ۱۹۱  قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ آورده است. قتل شبه عمد نیز مانند سایر جرایم دارای ارکان و عناصری است که از مجموع آنها این پدیده مجرمانه به وجود می اید. آنچه راجع به سه جز مختلف عنصر مادی در جرایم علیه اشخاص وجود دارد در مورد جنایت شبه عمد عینا صادق است. ملاک تفکیک بین جنایت مختلف از نظر فقها اختلاف در عنصر روانی آنهاست.

جرایم از نظرعنصر روانی به سه گروه عمد و غیرعمد تقسیم میشود. عمد زمانی که مرتکب قصد فعل و نتیجه را با هم داشته باشد و غیرعمد زمانی که مرتکب به واسطه بی مبالاتی یا بی احتیاطی یا اقدام به امری که مرتکب در آن مهارت نداشته یا عدم رعایت نظامات دولتی واقع شود ( میرمحمدصادقی 1392 ) دررکن روانی جرایم شبه عمدی  عمد در فعل وخطا در قصد جایگاه مهمی دارد در ادامه باید گفت موضوع تقصیر عمد در فعل در عنصرمعنوی جایگاه خاصی در حقوق جزای عمومی دارد.

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)