سازمان جهانی بهداشت خانواده را به عنوان عامل اجتماعی اولیه در افزایش سلامت و بهزیستی معرفی کرده است(کمپبل[1]،2008). پژوهش های مختلف نیز به این امر اشاره کرده اند که ازدواج موفق موجب می شود افراد شادتر، با نشاط تر وسالم تر زندگی کنند(دانلی[2]، 2010). از این رو مطالعه رضایت زناشویی و ابعاد مختلف آن( از جمله روابط جنسی) به جهت تاثیری که بر بهداشت روانی افراد دارد، از اهمیت زیادی برخوردار است(افخمی عقدا، یزدانیان پوده، کمالی زارچ، رستگار، فلاحتی، دهقان و حکیمیان، 1392). به عبارتی وضعیت سلامت روان زوجین روی سازگاری زناشویی بر بسیاری از ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان ها تاثیر گذار است. نتایج مطالعات مبین این نکته است که افراد متاهلی که زندگی شان پایدار است و از زندگی زناشویی خود رضایت کافی دارند، کمتر دچار بیماری افسردگی و مشکلات روان شناختی می شوند(ویت[3]،2011؛ دمو[4]، 2009).

از طرفی هرفردی به شغلش نوعی احساس رضایت دارد که زاییده عواملی نظیر: شرایط کار، نظام سازمانی شغل، روابط حاکم بر محیط کار و تاثیر عوامل فرهنگی می باشد لذا می توان نتیجه گرفت که رضایت شغلی احساسی روانی است که از عوامل اجتماعی نیز متاثر می باشد(شفیع آبادی،1386).

بررسی های مختلف در زمینه رضایت شغلی نشان می دهد که متغیرهای زیادی با رضایت شغلی مرتبط است که این متغیرها در چهار گروه قابل طبقه بندی است:1-عوامل سازمانی 2-عوامل محیطی3-ماهیت کار 4-عوامل فردی، همچنین عوامل موثر بر رضایت شغلی عبارتنداز: خاطر جمعی و آسایش در زندگی، شرایط مطلوب کار، احساس علاقه و وابستگی، رفتار از روی عدل و انصاف، احساس موفقیت در کار، تشخیص زحمات و خدمات انجام شده و قدرشناسی از کار، شرکت در تعیین خط مشی کار(حکیمی جوادی و نامداری،1388).

یکی از عوامل موثر بر رضایت شغلی خانواده می باشد ودر واقع خانواده واحدی است که اجزای آن با هم تغییر می کنند و برای حفظ تعادل خود فعال می شود. نقطه آغاز شکل گیری و رکن اصلی خانواده، زندگی مشترک زناشویی است که از ازدواج ناشی می شود و از طرف دیگری رضایت شغلی با کارآیی و اثر بخشی و سلامت تن وروان بستگی دارد. رضایت شغلی بخش مهمی از رضایت زندگی محسوب می شود(شفیع آبادی،1386).

رضایت زناشویی یکی از مهم ترین عوامل اثر گذار بر عملکرد خانواده می باشد و از مهمترین شاخص های رضایت از زندگی است. همه زوجها به دنبال آن هستند که از زندگی زناشویی خود لذت برده و احساس رضایت داشته باشند. علاوه بر اینکه از آنجایی که کودک در خانواده به دنیا می آید کنش های متقابل در رابطه عاطفی میان مادر و کودک به روابط اجتماعی کودک در آینده شکل داده و نحوه برخورد مادر با کودک در چگونگی اجتماعی شدن و کسب مهارت های اجتماعی فرزند تاثیر بسزایی دارد که نهایتا رضایت شغلی و زندگی زناشویی را جهت می دهد(عبداله زاده،1389).

نتایج مطالعات موسوی با عنوان مقایسه سویه های متفاوت رضایتمندی از زندگی زناشویی در زنان شاغل و غیر شاغل، حاکی از آن است که رضایتمندی زناشویی زنان شاغل در چندین سویه از زنان خانه دار بهتر و عوامل تهدید کننده ازدواج در آنان از زنان خانه دار کمتر بوده و پیوند آنان با همسرشان نیرومندتر است(موسوی،1387).