اساس توسعه و پیشرفت جوامع مختلف در گرو تولید به مفهوم کلی است. در فرآیند مزبور مجموعه­ای از منابع شامل نیروی انسانی، ماشین­آلات، سرمایه و مدیریت بین بنگاه­های اقتصادی برای تبدیل منابع مزبور به کالاها و خدمات توزیع شده است. از سویی با توجه به محدودیت و گران قیمت بودن منابع مختلف، استفاده بهینه از منابع مزبور یا به عبارتی نهاده­ها در جهت تحقق اهداف سازمانی بیش از گذشته احساس می­شود. مفهوم بهره­وری که امروزه بیش از یک قرن از طرح آن می­گذرد به دلیل مفاهیم و کاربردهای روزافزون آن در شئون مختلف زندگی انسانها به سرعت در حال گسترش است. بر همین اساس اندازه­گیری بهره­وری که جزء عناصر اصلی چرخه بهره­وری است روز به روز جایگاه در سازمان­ها پیدا می­کند زیرا بدون اندازه­گیری مناسب بهره­وری نمی­توان سازمان را کنترل کرد. کنترل دائمی عملیات اجرایی سازمان در جهت اهداف در قالب اندازه­گیری بهره­وری و یا ارزیابی عملکرد جستجو می­شود(عبیری ،1381). امروزه نقش و اهمیت موسسات مالی بر هیچ کس پوشیده نیست. در این زمینه، در اغلب کشورها، بانک­ها، نقش مهمی ایفا می­کنند و از طریق تجهیز منابع،

 ارائه ابزار پرداخت، اعطای تسهیلات و ایجاد تعامل بین سرمایه­گذاری و پس انداز، بر عملکرد کل اقتصادکشور تاثیرگذار هستند. در کشور ما نیز، شبکه بانکی در جهت رسیدن به اهداف توسعه­ای کشور وظیفه مهمی بر عهده دارد. از آنجا که مهمترین رسالت سیستم بانکی، گردآوری وجوه جامعه و تخصیص بهینه آن به فعالیت­های مولد اقتصادی است، بررسی عملکرد بانک­ها در افزایش حجم تسهیلات اعطایی با سطح مشخصی ازسپرده­ها و نهاده­های مورد استفاده، یکی از معیارهای اصلی ارزیابی عملکرد مناسب هر بانک است. در این میان استفاده از ابزارهایی جهت تعیین میزان کارایی و سطح بهره­وری شعب، همانند شاخص­های مالم کویست در ارزیابی عملکرد کل عوامل تولید از جمله روش­های اصلی ارزیابی عملکرد بانک­ها است. بهره­وری مفهومی است که به عنوان یک ویژگی بسیار مهم به سیستم­های باز نسبت داده می­شود. اهمیت بهره­وری تا اندازه­ای است که می­توان آن را هدف اصلی هر سیستمی به حساب آورد. به طورکلی تعاریف زیادی در خصوص بهره­وری ارائه شده است به نحوی که اغلب نشانگر عدم اتفاق نظر کامل بر سر مفهوم پایه­ای آن می­باشد. مفاهیم بهره­وری به نوعی ارتباط مقدار (ارزش) کالا و خدمات تولیدشده و مقدار (ارزش) منابع و نهاده مصرف شده در جریان تولید این کالا و خدمات راتبیین می­کند که این روابط عمدتاً کمی و قابل اندازه­گیری می­باشند، از آن جمله سازمان همکاری اقتصادی اروپا (1950) بهره­وری را نسبت بازدهی به یکی از عوامل تولید نامید. دیویس (1952) نیز بهره­وری را افزایش میزان محصول در اثر منابع به کاررفته در آن تعریف کرد. فابریکنت (1962) نسبت بین ستاده و نهاده را بهره­وری معرفی نمود و سومانث (1979) نسبت بازده ملموس به نهاده آن را بهره­وری کل عوامل تولید اطلاق نمود.

لازم به ذکر است همان­گونه که سینک اعتقاد دارد با این که بهره­وری بیشترین مباحث محافل مدیریتی عصر حاضر را به خود اختصاص داده، متاسفانه کمتر از هر موضوع دیگری به معنای واقعی آن پی برده شده است. متاسفانه اغلب مدیران سازمانها در بخش­های مختلف از دانش کافی در خصوص مفهوم بهره­وری و روش­های اندازه­گیری آن برخوردار نیستند. چنان که برنولاک مدیر مرکز بهره­وری کانادا اعتقاد دارد بیشتر مدیران معنای واقعی بهره­وری را نمی­دانند و اطلاع ندارندکه تا چه میزان این موضوع برای سازمان آنها حیاتی است و چطور می­توانند آن را بهبود بخشند. همچنین نمی­دانند که چگونه آن را مورد سنجش قرار داده و تجزیه و تحلیل کنند(نفر،1380).

در این تحقیق با بررسی کارایی و تغییرات بهره­وری شعب بانک مسکن با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده­ها و شاخص مالم کوئیست، به دنبال ارائه تحلیل مناسب وضعیت موجود و شرایط لازم برای بهبود کارایی و بهره­وری شعب بانک می­باشیم.

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)