پدیده اضطراب عمری به قدمت تاریخ حیات بشر دارد از آن زمان که اجداد ما در غارها زندگی می کردند وبرای بقا و امرار معاش مجبور بودند با انواع و اقسام چالش ها و خطرات رو به رو شوند تا به امروز که انسان اوج کهکشان ها و اعماق اقیانوس ها را در خود درنوردیده همواره با اضطراب دست به گریبان بوده است . و در طول تاریخ پر فراز ونشیب خود از طریق مختلف سعی در کسب آرامش و امنیت و رهائی از اضطراب داشته است . اما اکنون پس از گذشت بیش از دو میلیون سال از پیدایش انسان بر روی این کره خاکی و رسیدن به اوج پیشرفت و فناوری هنوز از احساس استرس و اضطراب نه تنها کم نشده بلکه زیادتر هم شده است . که این امر عوامل متعددی دارد که یکی از این ها فشار کار است . (تی.بک وکاری امری[1]، 1381 )

هرکس حتی اگر یکبار کار و فشار زیاد و طولانی مدت را چه در خانه و چه در محل کار تجربه کرده باشد ، معنای کوفتگی جسمی و ذهنی را به خوبی درک می کند . در زمان آرامش شما به آسانی قادر به رویارویی با فراز و نشیب زندگی هستید ؛ اما وقتی فشار از حد آستانه

 تجاوز کند حتی یک مشکل کوچک هم می تواند به یک بحران روحی تبدیل شود .

حس از دست دادن کنترل و عدم توانایی برای غلبه بر واکنش های نابهنجار ، تجربه ی بسیار ناخوشایندی است. شما خود را می بینید که با وجود خستگی مفرط و نارضایتی هم چنان در محل کار، به کار خود ادامه می دهید و به ظاهر قادر به کنترل خود نیستید . (ورا . پیفر[2] . 1388 )

با این وجود اگر چه استرس و عواقب آن که در همه ی زندگی ما از جمله در شغل وتبعات ناشی از آن مؤثر بوده ولی هنوز درک درستی از ماهیت آن نداریم ما اگر در علوم مادی و تکنولوژی و ساخت ماشین و ابراز به اوج پیشرفت نایل شده ایم و توانسته ایم تمدن عظیم به پا کنیم اما در شناخت خودمان هنوز موجوداتی ابتدایی هستیم . شاید واقعاً در این زمینه تلاش نکرده ایم و شاید آنقدر که وقت و انرژی صرف علوم مادی و فن آوری کرده ایم وقت و انرژی صرف شناخت ماهیت انسانی خویش نکرده ایم . ( تی . بک ، کاری امری ، 1381 )

Ti and bak[1]1

Pefor2