دانشجویان از اقشار برگزیده جامعه محسوب می شوند که در دوران تحصیل ممکن است با مسائل و مشکلاتی از نظر امور آموزشی، اقتصادی، تغییرات فرهنگی و اجتماعی روبرو شوند که این عوامل رفتار فرد را تحت تاثیر قرار می دهند. یکی از عوامل مهم برای بروز رفتار مناسب و به هنجار حمایت اجتماعی است که حمایت به کمک یا یاری و توانایی اضافی اشاره دارد که فرد بدان نیاز دارد. حمایت اجتماعی منبعی از کمک و یاری افراد، گروه اجتماعی و جامعه است و یک راهبرد برای مقابله با زندگی استرس زا به وسیله فراخواندن کمک از شبکه های اجتماعی تعریف می شود(هرد، ویتفیلد، ادواردس، براس و بیچ[1]، 2011).  تعامل با همسالان و دوستی ها از جمله نمودهای

 تعاملات اجتماعی اند که نقش محوری و مهمی را در شناخت اجتماعی ایفا می کنند. کودکان برای مقابله با چالش های موجود در دنیای اجتماعی خود باید مهارت های اساسی شناختی اجتماعی نظیر همکاری و مشارکت و حل مشکلات، به ویژه مشکلات میان فردی، را بیاموزند (کریک و داج، 1994، پارکر و گالتن، 1989). به همین سبب، روابط با همسالان و دوستی ها مشوق های مهمی را برای این یادگیری ها فراهم می کنند که بنوبه خود تحول دوستی را تسهیل می کند. دوستی های دوره نوجوانی متکی بر نزدیکی و وفاداری به ویژه در دختران است. این دوستی ها نه تنها به رشد اجتماعی نوجوانان کمک می کند بلکه برای آنها حکم نوعی درمان دارد؛ زیرا نوجوانان در می یابند دیگران هم امیدها، ترس ها، و تردیدهایی دارند. آنها نیاز به دوستی دارند که وفادار و قابل اعتماد باشد، به حرف های آنها گوش فرا دهد، و آنان را درک نماید. برخی یافته های پژوهشی نشان می دهد که این تمایل در دختران بیشتر است (بل، 1980؛ هارتاپ، 1983).