گسترش فیزیکی شهر از یک سو و جذب جمعیت مهاجر به روستاهای حاشیه شهر و توسعه فیزیکی روستاهای مذکور به سوی شهر به مرور سبب مناسبات بیش از حد روستاهای مذکور در شهر می‌شوند. در این فرآیند عواملی همچون فاصله کم روستا تا شهر، دسترسی آسان به شهر و شبکه اصلی حمل و نقل و گسترش ارتباطات، موقعیت روستا، سیاست دولت، توسعه فیزیکی شهر، گستردگی روابط میان روستای پیرامونی با شهر، افزایش زیرساخت‌ها در حاشیه شهر، شهرگرایی روستاهای پیرامونی، وضعیت آب و هوای مطلوب، وجود استعداد رشد و توسعه داخل روستاها نیز نقش دارند. توسعه ی فضایی شهری در ایران در طی چند دهه‎ی اخیر به طور عمده به سه شکل، رشد سریع شهرها به نواحی پیرامونی و روستاهای اطراف به صورت ادغام روستا در شهر، رشد شهرها در ارتفاع و ایجاد شهرهای جدید بوده است. در واقع در ایران یکی از موارد مهم توسعه شهرنشینی، گسترش فیزیکی شهرها و روستاها به سوی یکدیگر است که سبب روابط بین شهر و روستا ودر برخی موارد ادغام سکونتگاه‌های روستایی در شهر می‌شود. مناسبات شهر و روستا پیامدهای مثبت و منفی زیادی در روستای

 مورد نظر و شهر بر جای می‌گذارد.

استان گیلان با توجه به موقعیت جغرافیایی خاص خود هرساله پذیرای تعداد زیادی ازهموطنان بوده که از جایجای کشور به این منطقه سفر نموده و یامهاجرت می نمایند لذا افزایش جمعیت در این استان با توجه به جاذبه‎های متنوع گردشگری طبیعی بنظرمی رسد، اگر چه درمناطق روستایی استان گیلان با کاهش جمعیت روبرو هستیم ولی شهرهایی مانندرشت که مرکز استان بوده ازاین امرمستثنی می باشد. توسعه شهرنشینی درشهررشت بعنوان مرکز استان، علیرغم مسیر توسعه شهر به سمت جنوب به روستاهای اطراف و پیرامون ازجمله روستاهای موجود دردهستان پیربازار کشیده شده که فاصله کم این روستاها به شهر رشت باعث شده مناسبات بین این شهر و روستاهای پیرامون زیادتر شده و این مناسبات باعث مشکلات متعددی در روستاهای این دهستان گردیده است. لذا این تحقیق در نظر دارد تا به بررسی مناسبات شهررشت و روستاهای دهستان پیربازار پرداخته و ارائه راهکار نماید.