پژوهش حاضر با هدف جستاری در توسعه اجتماعی وتربیتی خانواده به پیش بینی رابطه بین شادکامی افزایش صمیمیت ورضایت از زندگی زناشویی درزوجین دانشجو دانشگاه کردستان می پردازد.روش تحقیق دراین پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده که جامعه آماری آن شامل دانشجویان دانشگاه کردستان که در نیم سال اول سال 93-94 به تحصیل اشتغال دارند و زوج می باشند است.در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی استفاده شده است که حجم نمونه شامل 35 زوج می باشد.دراین پژوهش برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد و رضایتمندی زناشویی اینریچ و پرسشنامه عشق استنبرگ استفاده شده است .برای

 تحلیل آماری داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی استفاده شد.نتایج آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون نشان داد که بین شادکامی و صمیمت با رضایت از زندگی زناشویی زوجین دانشجو دانشگاه کردستان رابطه معنادار و مثبت وجود دارد.

در معادله رگرسیون میزان رضایت زناشویی با شادکامی رابطه معنادار و مستقیم دارد ولی باصیمیت رابطه معنا داری ندارد.پس نسبت به متغیرصمیمیت ،متغیر شادکامی توانسته است سهم زیادی در پیش بینی  رضایت مندی زناشویی داشته باشد ،به عبارتی از روی نمره شادکامی به عنوان متغیر پیش بین می توان رضایت مندی زناشویی را به عنوان متغیرملاک مورد پیش بینی قرار داد .

کلید واژه: شادکامی ،صمیمیت ،رضایتمندی زناشویی ،دانشجویان .