این امر مسلمی است که پژوهش های کاربردی، مساله مدار هستند. بدین معنی که تمام فرآیند پژوهش، از اولین گام های مشاهده تا آخرین مراحل استنتاج، می باید حول یک یا چند مساله یا مشکل دور بزند. بنابر این، روشن کردن مشکل یا مساله در یک تحقیق علمی و کاربردی، یکی از ضروری ترین و اولین گام های پژوهش است. اگر مساله خوب روشن یا تبیین نشود، تمام مراحل بعدی فرایند تحقیق از قبیل: جمع آوری اطلاعات و استنتاجات یا نتیجه گیری، دچار مشکلات و نواقصی خواهد شد که ناشی از خود آن مراحل نیست، بلکه ناشی از روشن نبودن و بیان نادرست مساله است. بنابر این شاید اغراق نباشد که بعضی از محققان معتقدند که خوب و درست روشن کردن مساله، معادل نیمی از فعالیت های پژوهشی است.

نگاه به کارآفرینی در چارچوب ساختارهای احاطه شده اجتماعی راه را برای یک چشم انداز وسیعی در مورد کارآفرینی هموار می سازد،‌ به طوری که توجه را به سمت نکات مبهم و کم تر پرداخته شده یعنی جنبه اجتماعی پدیده اقتصادی-اجتماعی  همچون کارآفرینی سازمانی جلب می کند. اخیراً سرمایه اجتماعی باعث ایجاد تئوری هایی شده است که پایه ای برای سایر مطالعات مدیریت می باشد. این سرمایه از مفاهیم نوینی است که نقشی بسیار مهمتر از سرمایه فیزیکی و انسانی در سازمان ها و جوامع ایفاء می کند و امروزه در جامعه شناسی و اقتصاد و بتازگی در مدیریت و سازمان به صورت گسترده ای مورد  استفاده قرار گرفته  که به پیوند ها و ارتباطات میان اعضای یک شبکه به عنوان منابع با ارزش اشاره دارد و با خلق هنجاها و اعتماد متقابل موجب اهداف اعضاء می شود. در غیاب سرمایه اجتماعی سایر سرمایه

 ها اثربخشی خود را از دست داده و پیمودن راه های توسعه و تکامل فرهنگی و اقتصادی ناهموار و دشوار می گردد (قلی پور و  دیگران،‌ 1378).

در حالی که فعالیت های کارآفرینی نتیجه ساز و کارها و  تعاملات اجتماعی می باشند در موضوع کارآفرینی بیش تر تحقیقات صرفاً‌ به وی‍‍ژگی های شخصیتی و ساختاری و موقعیت محیط پرداخته و سرمایه اجتماعی به عنوان مهم ترین عامل مورد توجه قرار نگرفته است (الوهی،‌2004).
1-3) ضرورت و اهمیت انجام تحقیق
محیطیکهامروزهکسبوکارهادرآنفعالیتمی کنندمحیط جدیدیاستکهبهوسیلهنوآوریهایمستمر،توسعهفناوریهایارتباطی ودیجیتالی،ارتباطهایشبکهایشکلسازمانها،گسترشعوامل تکنولوژیکورواجعواملنامشهودوسازمانیتوصیفمی شود.سرمایه اجتماعی مجموعه ای از شاخص های اجتماعی برای افراد است که متشکل از شاخصهایی چون اعتماد  مشارکت و هنجار است. افرادی که دارای سرمایه اجتماعی بالاتری در جامعه هستند می توانند در تعاملات اجتماعی از انباشت ذخیره سرمایه اجتماعی برای تسهیل در روابط اجتماعی و کاهش در هزینه های مبادله کمک بگیرند. بسیاری از متغیر های شخصیتی مثبت در افراد وجود داشته باشند، ولی آنان زمانی می توانند از این متغیرها به صورت بهینه و با کمترین هزینه فرصت بهره بگیرند که دارای تعاملات اجتماعی بالا همراه با هزینه فرصت پایین باشند و این حالت تنها زمانی رخ می دهد که افراد دارای سرمایه اجتماعی بالایی باشند تا بتوانند از ویژگی های شخصیتی نهفته در خود را بروز داده و باعث ایجاد کنش مثبت در جامعه شوند. کارآفرینی نیز یک شاخصه درونی برای افراد است ولی تمام افرادی که دارای شخصیت کارآفرین هستند نمی توانند در مرحله عملی کارآفرینان موفقی شوند. موفقیت در کارآفرینی برای این افراد تنها زمانی رخ می دهد که دارای سرمایه اجتماعی بالای بوده و بتوانند با استفاده از سرمایه اجتماعی خود در تعاملات و کنش های اجتماعی به موفقیت شایانی در امر کارفرینی نائل شوند.