باورهای هوشی به رفتار فرد جهت داده و پیش‌بینی رفتار او را برای دیگران ممکن می‌سازد. جهت‌گیری هدفی نیز الگوی یکپارچه‌ای از باورها، اسناد و عواطف است که به رفتار تحصیلی فرد جهت می‌دهد و روش‌های مختلف نزدیک شدن، درگیر شدن و یا پاسخدهی به موقعیتهای پیشرفت را شامل می‌شود. بنابراین با هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه­ای باورهای هوشی دو گروه از دانشجویان است. جامعه­ی پژوهشی حاضر را دو گروه از دانشجویان دانشگاه آزاد و رازی کرمانشاه تشکیل می­دهند. در این پژوهش با استفاده از نمونه­گیری تصادفی ساده 100 نفر از دانشجویان پسر و دختر شهر کرمانشاه از دو دانشگاه به­عنوان نمونه انتخاب شدند نتایج پژوهش نشان داد که:

 الف) اکثریت دانشجویان با جهت‌گیری هدفی تبحری دارای باور هوشی افزایشی هستند؛ ب) اکثریت دانشجویان با باور هوشی ذاتی دارای جهت‌گیری هدفی عملکردی هستند؛ ج) باورهای هوشی توانایی پیش‌بینی جهت‌گیری هدفی را دارد.

واژگان کلیدی:

بارهای هوشی ، دانشجو، دانشگاه آزاد، دانشگاه رازی، جهت گیری.

فصل اول

کلیات

به نظر می­رسد از هرکس بپرسیم هوش چیست می­تواند پاسخ آن را به درستی به ما بدهد. مفاهیمی مانند: کم هوش- باهوش- زرنگ- تنبل و نظایر آنها به راحتی بر زبان مردم جاری می­شوند و در ارتباط­های بین آنها به کار می­روند. آیا به راستی این افراد می­توانند دقیقا بگویند که هوش چیست؟ ماهیت آن چگونه است؟ نحوه شکل­گیری و عوامل تشکیل دهنده آن به چه صورت است؟

مسلماً افراد معمولی جامعه  قادر به پاسخ­گویی به این پرسش­ها نیستند و حتی چنین انتظاری از آنان غیر معقول است. همچنان که افراد بشر از نظر شکل و قیافه ظاهری با یکدیگر تفاوت دارند از نظر خصایص روانی مانند: هوش- استعداد- رغبت و دیگر ویژگی­های روانی و شخصیتی نیز بین آنان تفاوت آشکاری وجود دارد.

از انجا که شیوه برخورد افراد با موقعیت­های مختلف زندگی روزمره و توانایی آنان در حل مسائل زندگی نشانگر سطوح مختلف توانایی­های آنهاست لذا متفکران گونه ای از استعداد با توانایی کلی را که لازمه موفقیت در این موقعیت­هاست مورد توجه قرار داده­اند.

عامه مردم هوش را توانایی یادگیری-درک موقعیت­های جدید و برخورد صحیح با موقعیت ­ها می­دانند. در بیان روزمره شخص با هوش با صفت­هایی مانند: دقیق- زیرک- تیز بین- برجسته و مانند اینها توصیف می­شود. بر عکس شخص کم­هوش با صفت­هایی مانند: کند- دیر آموز و کودن و…… مشخص می­گردد.

تا به حال تعریف دقیقی از هوش به عمل نیامده است. کوشش­هایی که برای تدوین یک تعریف دقیق از هوش به عمل آمده است اغلب با مشکل مواجه بوده و به تعریف­های بحث انگیزی منجر شده است. دلیل این امر این است که هوش یک مفهوم انتزاعی است. و در واقع هیچگونه پایه محسوس- عینی- و فیزیکی ندارد. هیچ نقطه­ای از مغز انسان وجود ندارد که بتوان آن را جایگاه هوش دانست. اصطلاح هوش فقط نامی است که به فرآیندهای ذهنی با مجموعه رفتارهای هوشمندانه اطلاق می­شود و نظریه­های هوش در عمل نظریه­های مربوط به رفتار هوشمندانه است.