با معرفی تلفن همراه، در اوایل دههی هشتاد میلادی به عنوان یک وسیله ارتباطی همگانی ، سیر صعودی بهرهمندی از این گونه سیستم ها با رشد همراه بود. با گسترش استفاده از سیستم های مخابرات سیار و شبکههای بی سیم ، بخصوص در شهرهای بزرگ و مکان های پر رفت و آمد، مشکل کمبود ظرفیت نمایان شد. این کمبود با بالا رفتن توقع کاربران در کیفیت و تنوع سرویس های ارائه شده، نمود بیشتری پیدا کرد. استفاده از مخابرات باند پهن تا حدودی این مشکل را حل کرده است ، ولی در اکثر سیستم های مخابراتی و اطلاعاتی ، طراحان با کمبود پهنای باند و افزایش تداخل روبرو هستند.

استفاده از آنتن های آرایهای تطبیقی در سیستم های مخابراتی بی سیم و سیار سلولی ، مشکلات ناشی از تداخل ایجاد شده را کاهش می

 دهد. با استفاده از آنتن های آرایهای تطبیقی و تغییر وزن ها، میتوان الگوی تشعشعی را در جهت سیگنال مطلوب و صفرها را در جهت سیگنالهای مزاحم شکل دهی نمود. برای دستیابی به الگوی تشعشعی در جهتی خاص و نحوه ی کنترل و وزندهی عناصر

آرایه، الگوریتم های تطبیقی زیادی وجود دارد. این الگوریتم های تطبیقی به دو صورت است :
١- الگوریتم هایی که نیاز به یک سیگنال مرجع یا رشته آموزشی دارند و به اصطلاح الگوریتم های مبتنی بر رشتهی آموزشی  گفته می شوند.
٢- الگوریتم هایی که نیاز به یک سیگنال مرجع یا رشته آموزشی ندارند و با استفاده از الگوریتم های DOA، جهت ورود سیگنال به آرایه تخمین زده می شود و سپس از این اطلاعات در تعیین وزنهای آرایه استفاده می شود،به این الگوریتم ها، الگوریتم های کور گفته می شود.
با استفاده از الگوریتم های مناسب تخمین جهت ورود سیگنال، می توان به تخمین های قابل قبولی رسید.
با معلوم بودن جهت سیگنال کاربر، دامنه و فاز سیگنالهای دریافتی ، باعث تقویت سیگنال مطلوب و تضعیف تداخل می شوند و این خود باعث بهبود عملکرد و افزایش ظرفیت می شود.
(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)