شیمی آلی علم بررسی قوانین مربوط به چگونگی بر هم کنش گونه های شیمیایی و سنتز مواد جدید می باشد. کشف واکنش های جدید یا توالی سنتزهای جدید را می توان قلب شیمی آلی دانست. اهمیت یک واکنش را می توان از روی توانایی آن واکنش برای تولید محصولات مهم با بازده بالا، فضاگزینی، جهت گزینی، انانتیومر گزینی و عمومیت واکنش در به کار بردن طیف گسترده ای از مواد اولیه مورد قضاوت قرار داد ]1. [

بطور کلی، اهمیت یک روش سنتزی را با توجه به عوامل زیر تعیین می کنند:

1-کمترین مراحل ممکن

2-انتخاب پذیری بالا

3-قیمت پایین مواد اولیه با توجه به بازار خرید وفروش

4-مقیاس پذیر بودن

5-تولیدضایعات کم در طول سنتز

6-کمترین پرسنل مورد نیاز

7-حداقل زمان ممکن

1-1- شیمی سبز1

شیمی سبز برنامه­ای است كه در طی آن از فرآیندها و تركیبات شیمیایی استفاده می شود تا كاربرد و

تولید مواد سمی و خطرناك را كاهش داده و یا حذف نماید. در صورتیكه در عرصه ی شیمی محیط زیست، بررسی طبیعت و آلودگیهای شیمیایی محیط اطراف مورد نظر می باشد، شیمی سبز در جستجوی كاهش و ممانعت از آلودگی بوسیله ی منابع آلوده كننده ی محیط زیست می باشد [2]. در سال 1990 در ایالات متحده آمریكا، برنامه جلوگیری از آلودگی تصویب شد، این برنامه به ایجاد یك شیوه و راه كار برای مبارزه با آلودگی بصورت روش های معمولی و نو كمك می كند. در سال 2005، ریوجی نویاری2، سه راه كار كلیدی توسعه دهنده شیمی سبز را تعیین كرد ، كه عبارتند از:

• استفاده از كربن دی اكسید فوق بحرانی به عنوان حلال سبز

• كاربرد هیدروژن پراكسید آبی به عنوان اكسید كننده سبز برای واكنشهای اكسایش تمیز

• استفاده از هیدروژن در سنتزهای نامتقارن

مثال هایی از كاربرد شیمی سبز، واكنش در محیط آبی و در محیط خشك و یا بدون حلال می باشد.